8 listopada odbyły się uroczyste obchody Jubileuszu 80-lecia naszej szkoły.
Zamieszczamy przemówienie Dyrektor szkoły Janiny Soltanovičienė:
“Dostojni Goście, Drodzy Absolwenci, Szanowni Pedagodzy, Uczniowie oraz Rodzice!
W ciągu ostatnich kilku dni, a to i tygodni w szkole jest niecodzienna atmosfera, częściej niż zwykle słyszy się muzykę, śpiew uczniów, śpieszących na próby nauczycieli, a to z tego powodu, że nasza szkoła przeżywa niezwykły dzień – piękny Jubileusz 80-lecia. Państwa obecność jest potwierdzeniem wyjątkowości tej uroczystości. Cieszymy się, że wśród naszych znakomitych gości jest:
- Maria Rekść – Mer Rejonu Wileńskiego;
- Czesław Olszewski – Poseł na Sejm RL
- Albert Narwojsz – Zastępca Dyrektora Administracji Samorządu Rejonu Wileńskiego;
- Tatjana Markowa – Radna Samorządu Rejonu Wileńskiego;
- Tadeusz Andrzejewski- Radny Samorządu Rejonu Wileńskiego;
- Sofija Segen – kierownik Wydziału Oświaty Samorządu Rejonu Wileńskiego;
- Wiesław Starikowicz – starosta gminy Szaterniki;
- Józef Kwiatkowski – Prezes Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Polskich na Litwie „Macierz Szkolna”;
- Bolesław Ragucki – starszy specjalista Wydziału Oświaty, kurator naszej szkoły;
- Witam Dyrektorów zaprzyjaźnionych szkół (Janinę Nowickają – dyrektor Szkoły Podstawowej im. Czesława Miłosza w Pakienie, Renatę Krasowską – wicedyrektor Gimnazjum im. Stanisława Moniuszki w Kowalczukach, Edytę Makarową – pedagoga socjalnego z Gimnazjum „Aušros” w Kowalczukach).
Szczególne powitanie kieruję do emerytowanych nauczycieli oraz tych, którzy wiele lat pracowali w tej szkole, również do pracowników szkoły. Witam obecnych na sali absolwentów szkoły.
Jubileusz szkoły jest wspaniała okazją do sięgnięcia w przeszłość, by przypomnieć ludzi, którzy tworzyli jej historię, opowiedzieć o zdarzeniach, zapisanych w kronice szkolnej.
W ciągu 80 lat istnienia Szkoła w Kiwiszkach wpisała się bogatą i różnorodną historią w naszą miejscowość i całą gminę. Bogata i różnorodna jest jej historia. Za okres swego istnienia placówka kilkakrotnie zmieniała swoją lokalizację, zmieniał się też typ szkoły.
Według wspomnień najstarszych mieszkańców już w roku 1919 istniała w Wierbuszkach czteroklasowa szkoła początkowa, w której nauczanie odbywało się w języku polskim. Jak wspominają najstarsi mieszkańcy, dzieci nauczał pewien staruszek, którego nazwiska nikt nie pamięta. Mówią tylko, że był to pan Grzegorz.
Pierwsza udokumentowana wzmianka o założeniu szkoły pochodzi z 1939 roku. Szkołą opiekowało się Ministerstwo Oświaty Republiki Litewskiej. Placówka w tym okresie nazywała się Wierbuska Szkoła Początkowa Powiatu w Mickunach. Uczęszczało do niej 64 uczniów. Jak przekazują zródła archiwalne, nauka odbywała się w języku litewskim.
Z rozpoczęciem drugiej wojny światowej nauczanie przerwano do roku 1944. Placówka wznowiła swą działalność we wsi Dobromyśl. Była to szkoła początkowa, do szkoły uczęszczało 27 uczniów, a nauczał pan Wiktor. Nauczanie odbywało się w języku polskim.
Budynek z powodu zużycia się pieców w roku 1949 spłonął, więc szkołę przeniesiono do wsi Szaterniki
W roku 1951 zwiększyła się liczba uczniów, ponieważ utworzono piątą klasę, a od roku 1955 była to już pełna szkoła siedmioletnia, która liczyła 130 uczniów, dyrektorem został mianowany Leonid Rakowicz.
W latach 60-tych dzięki staraniom dyrektora szkoły Rakowicza kołchoz „Jutrzenka” wydzielił środki na budowę nowego gmachu szkoły, z którego korzysta się do dziś. Kolejnym dyrektorem szkoły został Nikołaj Byczkow, z jego inicjatywy zaczęto tworzyć klasy rosyjskie, to groziło zniknięciem klas polskich.
Rodzice i nauczyciele nie chcieli pogodzić się z taką sytuacją i zjednoczyli się w walce o zachowanie polskiej szkoły i dopięli swego. Placówka nadal pozostała z polskim językiem nauczania.
W roku 1979 dyrektorem szkoły został Leon Luczek, który bardzo dbał o zachowanie polskości. Szkoła rosła, zwiększała się liczba uczniów, z powodu braku miejsca uczono się w dwie zmiany.
W roku 1990 przy istniejącym gmachu szkolnym powstała piętrową dobudówka. Podczas prac budowlanych odbyła się również renowacja starego budynku. Pomieszczenie szkolne zaczęto ogrzewać centralizowanie – od kotłowni. W pamięć odeszły piecyki w każdej klasie.
Od roku 1999 szkoła zostaje przekształcona w dziesięcioletnią.
Od roku 2004 pełnię funkcję dyrektora szkoły. W ciągu 15 lat krok po kroku wspólnie z całą społecznością, kierując się twórczymi pomysłami, entuzjazmem, czasami natykając się na jakieś niepowodzenia, szkoła się zmieniała. W ciągu tego okresu grono pedagogiczne chętnie angażowało się w różnorodną działalność, między innymi współczesne metody nauczania, projekty, konkursy, szkolenia w kraju i za granicą.
Dzisiaj szkoła jest inna niż przed kilkoma laty. Kolejne reformy oświatowe, następujące zmiany społeczne, postęp technologiczny stawiają przed nauczycielami oraz uczniami nowe wyzwania. Jesteśmy szkołą nowoczesną, wyposażoną w dobrej jakości sprzęt i pomoce dydaktyczne. Dzięki wszechstronnemu wsparciu władz Samorządu Rejonu Wileńskiego, nasi uczniowie uczą się w przytulnych, ocieplonych, dobrze wyposażonych oraz kompleksowo odremontowanych salach. W latach 2014-2016 odbyła się renowacja na zewnętrz gmachu szkolnego, krórej koszty wynosiły 418 950 Euro, część pieniędzy na renowację wydzielił Samorząd Rejonu Wileńskiego, a część – Fundusz Inwestycyjny Litwy. Z kolei w latach 2016-2018 zostały wyremontowane wszystkie pomieszczenia wewnątrz szkoły, na co przeznaczono około 210 000 Euro z funduszu Samorządu Rejonu Wileńskiego. Od roku 2019 terytorium szkoły jest ogrodzone oraz działa nowy biosystem oczyszczania ścieków, te prace zostały wykonane ze środków Samorzadu Rejonu Wileńskiego, ogółem na te potrzeby przeznaczono 19 750 Euro.
Za wstawiennictwem Mer Rejonu Wileńskiego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w roku 2016 szkoła otrzymała autobus szkolny, co bardzo usprawnia i ułatwia uczniom dojazd do szkoły i z powrotem.
Dzięki staraniom nauczycieli co roku otrzymujemy finansowanie na realizację różnorodnych projektów, mamy też podpisane umowy o współpracy z placówkami oświatowymi w rejonie wileńskim, trockim, molackim a także w Polsce. Dzięki tym porozumieniom zawiązały się przyjazne więzi pomiędzy uczniami i nauczycielami zaprzyjaźnionych placówek. Uczniowie, pod kierownictwem nauczycieli chętnie uczestniczą w krajowych i międzynarodowych konkursach i projektach. Wychowankowie naszej szkoły często zostają laureatami konkursów i olimpiad, a udział w projektach umożliwia wyjazdy i współpracę z placówkami oświatowymi na Litwie i w Polsce.
Grono pedagogiczne dzisiejszej szkoły liczy 21 nauczycieli, zatrudniony jest logopeda, psycholog oraz 16 pracowników obsługi. W roku szkolnym 2019-2020 nauka w szkole odbywa się na trzech pionach: wczesnoszkolnym, początkowym oraz podstawowym, ogółem w szkoły uczęszcza 105 uczniów oraz dzieci z grup przedszkolnych.
Dzisiaj wyrażamy nasze uznanie i wdzięczność dla twórców naszej szkoły, którzy w minionych latach w niej pracowali. Dlatego składam ogromne podziękowanie za przybycie na dzisiejszą uroczystość emerytowanym nauczycielom i pracownikom.
Pragnę wyrazić serdeczną wdzięczność wszystkim, którzy wspierali i wspierają naszą szkołę.
Słowa podziękowania kieruję do Mer Rejonu Wileńskiego Marii Rekść. Dziękuję Pani Mer za wspieranie działań szkoły, życzliwość, przychylność, otwartość, ofiarność i pomoc w stwarzaniu coraz lepszych warunków edukacyjnych w naszej szkole.
Dziękuję też przedstawicielowi Sejmu Republiki Litewskiej Czesławowi Olszewskiemu, za działalność na rzecz polskiego szkolnictwa no poziomie krajowym.
Kolejne podziękowanie kieruję do Radnych Samorządu Rejonu Wileńskiego za podejmowane decyzje dla dobra oświaty w Rejonie Wileńskim.
Dziękuję też Wydziałowi Oświaty Rejonu Wileńskiego w osobie kierownik Sofii Segen za pomoc, współpracę i otwartość.
Dziękuję staroście Wiesławowi Starikowiczowi za owocną współpracę.
Słowa wdzięczności i podziękowania kieruję również w stronę Macierzy Szkolnej w osobie prezesa stowarzyszenia Józefa Kwiatkowskiego, za wieloletnie czuwanie nad polskim szkolnictwem na Litwie.
Dziękuję nauczycielom obecnie pracującym za wszystko to, co powstało i powstaje – za wspólne działania dla dobra uczniów.
Dziękuję pracownikom obsługi, którzy dbają o to, by w szkole było ciepło i czysto, a obiady smakowały.
Przede wszystkim dziękuję Wam, drodzy uczniowie, bo to Wy tak naprawdę tworzycie tę szkołę.
Chcę też zapewnić, że szkoła i dalej będzie dbać o krzewienie kultury, tradycji polskich wśród młodzieży i przyłoży wszystkie starania, żeby polskie dziecko wybrało polską szkołę.“
